Φαιστός - Aρχαιολογικός χώρος

Η Φαιστός ήταν πόλη της Μινωικής Κρήτης, 55χλμ νότια του Ηρακλείου και κοντά στο Τυμπάκι. Τα ερείπια της πόλης βρίσκονται σε χαμηλό λόφο στην πεδιάδα της Μεσαράς, με πανοραμική θέα στην τριγύρω περιοχή. Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο ανακτορικό κέντρο μετά το παλάτι της Κνωσού, καθώς καταλαμβάνει έκταση 18 στρεμμάτων.

Η πόλη κατοικήθηκε ήδη από το 6000πΧ, ενώ ήκμασε παράλληλα με την πόλη της Κνωσού, έως τον 1ο πΧ αιώνα. Το ανάκτορο της Φαιστού είναι επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος και δέχεται χιλιάδες επισκέπτες το χρόνο. Ιδρύθηκε περίπου το 2000πΧ, σύμφωνα με το μύθο, από τον Μίνωα. Βασιλιάς του ανακτόρου υπήρξε ο αδερφός του Μίνωα, ο μυθικός Ραδάμανθυς. Ο Ραδάμανθυς ήταν γιος της Ευρώπης και του Δία και ήταν γνωστός για τη δικαιοσύνη του. Μάλιστα σε αυτόν αποδίδεται η συγγραφή του Κρητικού Κώδικα, του πρώτου νομοθετήματος από κανόνες δικαιοσύνης, τον οποίον υιοθέτησαν αργότερα και οι Σπαρτιάτες. Λόγω της δίκαιης κρίσης του, μετά τον θάνατο του ορίστηκε κριτής στον Άδη, όπως και ο αδερφός του Μίνωας.

Το ανάκτορο ισοπεδώθηκε το 1700πΧ από ισχυρό σεισμό, αλλά αναστηλώθηκε άμεσα. Τότε η Φαιστός παρήκμασε, ενώ τα ηνία της περιοχής πήρε η γειτονική Αγία Τριάδα, την οποία μπορείτε να επισκεφτείτε. Η Φαιστός παρέμεινε όμως το σημαντικότερο λατρευτικό κέντρο της νότιας Κρήτης. Μετά και την καταστροφή του 1450πΧ (πιθανόν από σεισμό), η Φαιστός αναστηλώθηκε, έκοψε δικό της νόμισμα κι επανήλθε στην ακμάζουσα κατάσταση της. Αυτό διήρκησε ως τον 1ο αιώνα π.Χ., όταν καταστράφηκε από τη γειτονική Γόρτυνα, η οποία έγινε κατά τη Ρωμαιοκρατία και η νέα πρωτεύουσα όλης της Κρήτης.

Τα κτίσματα που βλέπει ο επισκέπτης σήμερα στην Φαιστό ανήκουν στην περίοδο 1700-4150πΧ και, σε αντίθεση με της Κνωσού, δεν έχουν αναστηλωθεί. Οι ανασκαφές ξεκίνησαν το 1900 από την Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή υπό την καθοδήγηση των Federico Halbherr και Luigi Pernier, ενώ το 1950-71 ανέλαβε ο Doro Levi.